Zatem zaczynamy. Klub został założony przez studentów w 1903 roku. Na wniosek jednego z profesorow w nazwie umieszczono Hellas czyli Grecja na pamiątke greckich założycieli miasta Verona. W herbie klubu zaś, aby zaznaczyć związki miasta z rodem La Scalla zawarto dwa mastiffy będące znakiem rozpoznawczym tego rodu.
Po zdominowaniu lokalnych klubów takich jak Bentegodi, Hellas rozpoczęła egzystencje na ogólnokrajowym poziomie , gdzie od 1907 roku datuje się sportowa oraz kibicowska rywalizacje z sąsiadami z Vicenzy. W okresie miedzywojennym klub kontynuował gre w północnej grupie rozgrywek ogólnowłoskich, bez specjalnych sukcesów. W tamtym czasie po fuzji z Bentegodi i Scaligera klub w 1929 roku występował już pod nazwą AC Verona. Potem w 1959 roku klub ten połączył się z innym noszącym również historyczną nazwe Hellas aby ostatecznie uformowac Hellas Verona AC.
Piłkarsko najlepsze były dla Verony lata 70-te i 80-te ( w sezonie 1984-85 Hellas zdobyła jedyne w historii mistrzostwo Włoch), kibicowsko również o czym wspomne poniżej. Verona grała regularnie w europejskich pucharach w których doszła nawet do ćwiercfinału pucharu UEFA (1988) gdzie odpadła po pojedynkach z Werderem Brema. W 1991 roku klub zbankrutował , a następnie po kolejnej zmianie nazwy na Verona FC lawirował miedzy Serie A i Serie B. Wreszcie w 1995 roku udało się ostatecznie wrocić do nazwy prawie idealnej z historyczna ( Hellas Verona FC).
W ostatnim roku pobytu w Serie A, Hellas przyszło zmierzyć się z rosnącym pod ich bokiem „wrzodem na dupie” Chievo Verona. Derby Verony były piątym przypadkiem meczu dwóch klubów z tego samego włoskiego miasta w najwyższej grupie rozgrywkowej ( pozostale to Rzym, Genua, Mediolan i Turyn ). Derby te zostały nazwane „ il derby della Scala”. Hellas wygrało pierwszy mecz 3-2, przegrywając rewanż 1-2. Warto zaznaczyć że rodzący się dopiero fani Chievo w obydwu przypadkach oglądali te spotkania w miażdzącej miejszosci z sektora gosci.
W sezonie 2003-2004 klub walczył przed czymś zupełnie wydawało się niemożliwym, czym był spadek do 3 ligi. Na ostatni wyjazd z Como wybrało się ok. 5 000 fanatykow Hellas i klub się ostatecznie uratował. Nie na długo jednak ponieważ już w sezonie 2006-2007 po barażach ze Spezia przegranych w dwumeczu 1-2 Hellas Verona po 64 latach zdegradowana została do Serie C. Już w kolejnym sezonie klub bedący w wielkich organizacyjnych tarapatach ledwo uratował się przed dalszą degrengoladą, unikając gry w czwartej lidze po kolejnym barażowym dwumeczu ( z Pro Patria) wygranym 2-1. Ostatnio Verona wystepująca w 3 lidze walczy o awans do Serie B, mimo sportowej katastrofy kibice wiernie stoją przy swojej drużynie ( frekwencja wynosi na przeciętnych meczach ok. 10 000 ). 
Najbardziej znana grupa kibicowska na Veronie była nieistniejaca już a założona w 1971 roku Brigate Gialloblu. Mimo że grupy nie ma już od 18 lat dalej potocznie wszystkich ultrasow Hellas zasiadających na Curva Sud nazywa się „BG”. Verona jako jedyna we Włoszech przyswoiła i zaadoptowała brytyjski styl kibicowania objawiający się przedkładaniem dopingu nad prezentacje i wywieszaniem mnóstwa grupowych i fanklubowych flag w miejsce charakterystycznych dla innych włoskich klubów rac, świec dymnych i wielu ogromnych płócien na płotach i sektorówek. Ciekawostką jest istniejący od wielu lat fc Hellas w Londynie zwany „Londra Sressata”. Charakterystyczne jest tez to że pieśni kibicowskie Verony i hasła na flagach są głównie w dialekcie „Veneto” języka włoskiego różniącym się bardzo od szkolnej „włoszczyzny”.
W latach 80-tych BG byli słynni z tego ze na każdym praktycznie meczu u siebie wprowadzano nowe piosenki. Po dzień dzisiejszy mają najszerszy repertuar we Włoszech. Sporo pieśni mialo wydzwięk faszystowski i klub „dzięki” temu grał wiele spotkań za zamkniętymi drzwiami. Oczywiście zawsze i wszędzie „Brigate Gialloblu” przedkładano nad klub tworząc dużą zgraną ekipe zarówno u siebie jak i na wyjazdach. W 2007 roku fani wykupili w sezonie po spadku do Serie C ponad 10 tyś abonamentów!
Większość kibiców Hellas była i jest apolityczna jednak istniały tam grupki skrajnie prawicowe ( Verona Front i Hellas Army ) jak i lewicowe takie jak Rude Boys. Powtarzające się zadymy pod koniec lat 70-tych i w latach 80-tych spowodowały że władze, media i policja „wyselekcjonowała” kibiców Verony jako jedną z najgroźniejszych grup „Ultras”. Zagrożenie wytoczenia procesu przywódcom Brigate Gialloblu spowodowało decyzje wszystkich podgrup wchodzących w skład BG o oficjalnym rozwiązaniu ekipy ( 1991 ). Ostatnio w 2007 roku po kolejnej nagonce na ruch Ultras rozwiązano też zorganizowaną grupe na Hellas działajaca pod nazwą „Curva Sud”.
Jeśli chodzi o zgody i układy Hellas na pierwszym miejscu jest Fiorentina . Zgoda ta datuje się od poczatku lat 80-tych kiedy to kilku piłkarzy przeszło z Florencji do Verony i zdobyło mistrza za co kibice Verony byli bardzo wdzięczni i przez sympatie do piłkarzy Fiorentiny narodziła się chyba najsilniejsza wewnątrzwłoska zgoda istniejąca po dziś dzień. Zadziwiające jest to że fani Violi są znani z raczej lewicowych przkonań ale ten fakt nigdy w najmniejszym stopniu nie zaważył na kontaktach kiboli obydwu klubów. Oprocz Fiorentiny Hellas trzymają też z fanami Lazio, Triestiny i Sampdorii.
Najważniejsza zgoda międzynarodowa jest Chelsea a raczej układ BG z Headhunters. Jej początki to druga połowa lat 70-tych. Swego czasu co było zupełnie niespotykane Ultras Verona mieli pozwolenie na wywieszanie swojej flagi na słynnej starej trybunie chuliganów Chelsea The Shed. Wiele piosenek Verony to były i są skopiowane pieśni fanów Chelsea. Kiedy w 1997 roku Chelsea na drodze do finału Pucharu Zdobywców Pucharow spotkała się ze znienawidzoną przez Hellas Vicenzą, na trybunach stadionu Vicenzy Stadio Romeo Menti pojawiła się bardzo duża grupa kibiców Verony. Pozostałe ekipy z którymi kontakty mniej lub bardziej formalne utrzymuje ekipa Hellas to Ultras Sur Realu Madryt, Brigadas Blanquazules Espanolu Barcelona, Aberdeen oraz Boulogne Boys PSG. 
Największą kosą Hellas jest wspomniana już wcześniej Vicenza a także Brescia i Atalanta Bergamo. Poza tym wielka trójka Juventus, AC Milan ( tu wchodzi w gre element sportowy gdyż Verona dwukrotnie pozbawiła Milan mistrzostwa w 1973 i 1990 w ostatnich meczach sezonu ) oraz Inter ( wieloletnia zgoda z Interem zakończyła się z wielkim hukiem w 2000 roku ). Nie lubi się też Romy i Genui głównie na zasadzie zgody z ich rywalami z tych samych miast. Raczej nie lubiane są także wszystkie kluby z południa Włoch na czele z Napoli. Praktycznie wszystkie mecze pomiędzy Veroną i Napoli zawsze kończyły się mniejszą lub wiekszą zadymą. Były i są one typowym przykladem nienawiści i podziału pomiędzy północną i poludniową częścią Włoch.
To by było na tyle na temat jednej z ciekawszych ekip we Włoszech, której to kibice zawsze wiernie stali i stoją ze swoim klubem mimo wielu kłopotów, bankructwa, spadków itp. Pozdrawiam i do nastepnego razu!
4skins
